1.Principle

KFDO310 ο ενσωματωμένος σε απευθείας σύνδεση διαλυμένος φθορισμός αισθητήρας οξυγόνου σχεδιάζεται και γίνεται βασισμένος στην αρχή απόσβεσης του συγκινημένου φθορισμού των συγκεκριμένων ουσιών στη φυσική. Το μπλε φως από την εκπέμπουσα φως δίοδο φωτίζει το φθορισμού υλικό στην εσωτερική επιφάνεια της φθορισμού ΚΑΠ. Το φθορισμού υλικό στην εσωτερική επιφάνεια είναι συγκινημένο και εκπέμπει το κόκκινο φως. Με την ανίχνευση της διαφοράς φάσης μεταξύ του κόκκινου φωτός και του μπλε φωτός, και τη σύγκριση της με την εσωτερική αξία βαθμολόγησης, η συγκέντρωση του μορίου οξυγόνου μπορεί να υπολογιστεί, και η τελική αξία μπορεί να είναι παραγωγή από την αυτόματη αποζημίωση θερμοκρασίας.

2.Feature

Κανένας ηλεκτρολύτης, καμία πόλωση

Καμία ανάγκη να καταναλωθεί το οξυγόνο, που δεν επηρεάζεται από το ποσοστό ροής

Ενσωματωμένος αισθητήρας θερμοκρασίας, αυτόματη αποζημίωση θερμοκρασίας

Απαλλαγμένος από τις χημικές ουσίες όπως τα σουλφίδια

Μικρή κλίση, γρήγορη απάντηση, ακριβέστερη μέτρηση

Συντήρηση-ελεύθερη, μακριά ζωή υπηρεσιών, χαμηλότερο κόστος χρήσης

Τα φθορισμού καλύμματα είναι εύκολο να αντικατασταθούν

Rs-485 διεπαφή, πρωτόκολλο modbus-RTU

3.Technical προδιαγραφές

4.Dimensional σχέδιο

5.Installation και ηλεκτρική σύνδεση

Εγκαθιστά

Το αισθαμένος μέρος θερμοκρασίας πρέπει να βυθιστεί κάτω από την υγρή επιφάνεια για να αποφύγει τη σύγκρουση με την επικεφαλής επιφάνεια ταινιών. Το επικεφαλής μέρος της μεμβράνης πρέπει να είναι απαλλαγμένο από το ίζημα.

Χαρακτηριστικά διαλυμένα επίπεδα οξυγόνου

Οι διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου μπορούν να κυμαθούν καθημερινά και εποχιακά.

Οι διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου επηρεάζονται συνεχώς από τη διάχυση και τον αερισμό, τη φωτοσύνθεση, την αναπνοή, και την αποσύνθεση. Ενώ το νερό εξισορροπεί προς τον κορεσμό αέρα 100%, τα διαλυμένα επίπεδα οξυγόνου θα κυμαθούν επίσης με τη θερμοκρασία, την αλατότητα, και τις αλλαγές ³ πίεσης. Ως τέτοια, τα διαλυμένα επίπεδα οξυγόνου μπορούν να κυμανθούν από λιγότερο από 1 mg/$l*l ως περισσότερα από 20 mg/$l*l ανάλογα με το πώς όλοι αυτοί οι παράγοντες αλληλεπιδρούν. Στα του γλυκού νερού συστήματα όπως οι λίμνες, οι ποταμοί και τα ρεύματα, οι διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου θα ποικίλουν από την εποχή, τη θέση, και το βάθος νερού.

Του γλυκού νερού διακυμάνσεις: Παράδειγμα 1

Στον ποταμό Pompton στο Νιου Τζέρσεϋ, σημάνετε το διαλυμένο διάστημα συγκεντρώσεων οξυγόνου από 12-13 mg/$l*l το χειμώνα και μειωθείτε σε 6-9 mg/$l*l το καλοκαίρι. Εκείνος ο ίδιος ποταμός παρουσιάζει καθημερινές διακυμάνσεις μέχρι 3 mg/$l*l λόγω της παραγωγής φωτοσύνθεσης.

Τα διαλυμένα επίπεδα οξυγόνου στρωματοποιούν συχνά το χειμώνα και το καλοκαίρι, που αναποδογυρίζουν την άνοιξη και την πτώση καθώς οι θερμοκρασίες λιμνών ευθυγραμμίζουν.

Του γλυκού νερού διακυμάνσεις: Παράδειγμα 2

Οι μελέτες στη στριμμένη λίμνη στη Ιντιάνα παρουσιάζουν ότι οι διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου ποικίλλουν από την εποχή και το βάθος από 12 mg/$l*l (επιφάνεια, χειμώνας) σε 0 mg/$l*l (βάθος 32 μ, πρόσφατο καλοκαίρι), με τους πλήρεις κύκλους εργασιών λιμνών την άνοιξη και εξίσωση πτώσης ΚΆΝΕΤΕ τα επίπεδα περίπου 11 mg/$l*l για όλα τα βάθη.

Στους ποταμούς και τα ρεύματα, οι διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου εξαρτώνται από τη θερμοκρασία.

Οι ποταμοί και τα ρεύματα τείνουν να μείνουν πλησίον ή ελαφρώς επάνω από τον κορεσμό αέρα 100% λόγω των σχετικά μεγάλων επιφανειών, αερισμός από τα ορμητικά σημεία ποταμού, και η απαλλαγή υπόγειων νερών, έτσι αυτό σημαίνει ότι οι διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου τους θα εξαρτηθούν από τη θερμοκρασία ύδατος ¹. Ενώ τα υπόγεια νερά πρέπει συνήθως χαμηλός ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ τα επίπεδα, νερό-ταϊσμένος τα ρεύματα μπορεί να κρατήσει περισσότερο οξυγόνο λόγω της εισροής του πιό κρύου νερού και της μίξης που προκαλεί ¹ ⁵. Οι τυποποιημένες μέθοδοι για την εξέταση του νερού και του απόβλητου ύδατος καθορίζουν το διαλυμένο οξυγόνο στα ρεύματα ως ποσό των φωτοσυνθετικών υποπροϊόντων, της αναπνοής, του επαν-αερισμού, της αύξησης από την εισροή υπόγειων νερών και της απορροής επιφάνειας ¹ ³.

Saltwater κρατά το λιγότερο οξυγόνο από του γλυκού νερού, τόσο ωκεάνειος ΚΑΝΕΤΕ τις συγκεντρώσεις τείνει να είναι χαμηλότερος από εκείνοι του γλυκού νερού. Στον ωκεανό, τα μέσα νερού επιφάνειας ετήσια ΚΑΝΟΥΝ το διάστημα συγκεντρώσεων από 9 mg/$l*l κοντά στους πόλους κάτω σε 4 mg/$l*l κοντά στον ισημερινό με χαμηλότερο ΚΆΝΟΥΝ τα επίπεδα στα περαιτέρω βάθη. Υπάρχουν χαμηλότερα διαλυμένες συγκεντρώσεις οξυγόνου κοντά στον ισημερινό επειδή η αλατότητα είναι υψηλότερη.

Διαλυμένα επίπεδα οξυγόνου στην επιφάνεια του ωκεανού: (στοιχεία: Παγκόσμιος ωκεάνιος άτλαντας 2009 πίστωση φωτογραφιών: Plumbago

Αστικές τάξεις Wikipedia)

Μερικά κράτη έχουν τις τυποποιημένες πράξεις ποιότητας νερού, που απαιτούν τις ελάχιστες συγκεντρώσεις του διαλυμένου οξυγόνου στο Μίτσιγκαν, αυτά τα ελάχιστα είναι 7 mg/$l*l για την αλιεία κρύος-νερού και 5 mg/$l*l για τα warm-water ψάρια ¹⁷ στο Κολοράντο, «την κατηγορία 1 οι ανάγκες υδρόβιας ζωής κρύου νερού» 6 mg/$l*l, και «την κατηγορία 1 θερμό νερό που η υδρόβια ζωή» απαιτεί ΚΆΝΟΥΝ τα επίπεδα τουλάχιστον 5 mg/$l*l ¹⁵. Προκειμένου να μληθούν τα ιδανικά περιβαλλοντικά συστήματα, οι του γλυκού νερού δεξαμενές χρειάζονται ιδανικά περίπου 8 mg/$l*l ΚΆΝΟΥΝ για τη βέλτιστη αύξηση και οι θαλάσσιες απαιτήσεις δεξαμενών κυμαίνονται από 6-7 mg/$l*l ΚΆΝΟΥΝ βασισμένος στο επίπεδο ¹ ⁸ αλατότητας. Με άλλα λόγια, το διαλυμένο οξυγόνο πρέπει να είναι κοντά στον κορεσμό αέρα 100%.

Διαλυμένη μείωση συγκεντρώσεων οξυγόνου ως αυξήσεις ύψους (μειώσεις πίεσης)

Τρίτον, το διαλυμένο οξυγόνο θα αυξηθεί δεδομένου ότι η πίεση αυξάνει ¹. Αυτό ισχύει και για τις ατμοσφαιρικές και υδροστατικές πιέσεις. Το νερό στα χαμηλότερα ύψη μπορεί να κρατήσει περισσότερο διαλυμένο οξυγόνο από το νερό στα υψηλότερα ύψη. Αυτή η σχέση εξηγεί επίσης τη δυνατότητα για «supersaturation» των νερών κάτω από το thermocline – στις μεγαλύτερες υδροστατικές πιέσεις, το νερό μπορεί να κρατήσει περισσότερο διαλυμένο οξυγόνο χωρίς την που δραπετεύει ¹. Ο κορεσμός αερίου μειώνεται από 10% ανά αύξηση μετρητών που οφείλεται σε βάθος στην υδροστατική πίεση ¹ ². Αυτό σημαίνει ότι εάν η συγκέντρωση του διαλυμένου οξυγόνου είναι στον κορεσμό αέρα 100% στην επιφάνεια, θα ήταν μόνο στον κορεσμό αέρα 70% τρία μέτρα κάτω από την επιφάνεια.

Εν περιλήψει, τα πιό κρύα, βαθύτερα φρέσκα νερά έχουν την ικανότητα να κρατήσουν τις υψηλότερες συγκεντρώσεις του διαλυμένου οξυγόνου, αλλά λόγω της μικροβιακής αποσύνθεσης, η έλλειψη ατμοσφαιρικής επαφής για τη διάχυση και η απουσία φωτοσύνθεσης, πραγματική ΚΑΝΟΥΝ τα επίπεδα είναι συχνά μακριά κάτω από τον κορεσμό ¹ ⁰ 100%. Θερμό, ρηχό saltwater φθάνει στον κορεσμό αέρα 100% σε μια χαμηλότερη συγκέντρωση, αλλά μπορεί συχνά να επιτύχει τα επίπεδα άνω των 100% λόγω της φωτοσύνθεσης και του αερισμού. Τα ρηχά νερά παραμένουν επίσης πιό στενά στον κορεσμό 100% λόγω της ατμοσφαιρικής επαφής και τη σταθερή διάχυση ¹ ⁰.

Εάν υπάρχει ένα σημαντικό περιστατικό της φωτοσύνθεσης ή μιας γρήγορης αλλαγής θερμοκρασίας, το νερό μπορεί να επιτύχει ΝΑ ΚΑΝΕΙ τα επίπεδα πέρα από τον κορεσμό αέρα 100%. Σε αυτά τα επίπεδα, το διαλυμένο οξυγόνο θα διαλύσει στο περιβάλλοντες νερό και τον αέρα έως ότου ισοπεδώνει σε 100%.